gem

Irmak coştu kül oldu Yârim sana ne oldu Olan oldu a gülüm Madenkeş sebep oldu *** Tütün içtim lüleden Benim yârim Günye’den Biricik biricik baş olmaz Hoş geldiniz cümleden *** Damda kırat harlıyor Kapılan parlıyor Aşmış yengem geliyor Beyaz mendil sallıyor *** Kayalar yarılmasın...

Artık demir almak günü gelmişse zamandan, Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan. Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol; Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol. Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli, Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli. Biçare gönüller! Ne giden son gemidir...