Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
sev miydi parolamız sevilmeyi unuttum
yaşamak güzel miydi değil miydi unuttum
ismin hatıra kaldı bunca zamandan sonra
mavimiydi gözlerin yeşil miydi unuttum
unuttum artık sana ait her şeyi inan
kalbimde şu an acıdır senden kalan
sevgi nedir diye sorayım şimdi sana
çünkü o duyguyu ben...
seni senden habersiz seviyorum
gönül benim sana ne karışamazsın ki
sonra tüm güzellikleri severim ben
sende güzelsin sevebilirim o zaman
seni her gün yollarda takip ediyorum
yollar senin değil ki karışamazsın ki
pencerenin altında oturuyorum bazen
rahatsız olduğunda bir kova su dökersin...
sarhoşlara bakar gülerdim bir zamanlar
şimdi ben onlardan da ayyaş oldum
sakın içki içtiğimi düşünme birtanesi
ben senin sevdanla sarhoş olmuşum
sarhoş her akşam meyhanenin yolunu tutarsa
bende senin sevdanın yolunu tutuyorum o an
sarhoş nasıl içip içip sarhoş olursa
bende senin...
sana sevmeyi öğretmek isterdim
öyle sevmeyi ki hem de ölesiye
sonunda acı çekmeyi tatmanı dilerdim
seslenmeni duymak isterdim gel diye
her gün aklından çıkarmamanı isterdim
günün her anı benim kadar acı çekmeni
bu acıyla yanıp kavrulmanı dilerdim
o zaman anlardın seni bu kadar seveni...
Orada bir insan var
yıkılmış yok olmuş
hiçbirşey onu ilgilendirmiyor
ne bu güzel yaşam
nede başka güzellikler
artık herşeyden nefret ediyor
çünkü delicesine sevmişti
sevmişti fakat sevilmemişti
onu bu hale koyan utansın
tek suçu aşık olmaktı
ne bilirdi sevmenin acı vereceğini...
neden yağıyorsun ki söyle yağmur
söylesene neyi ıslatmak istiyorsun
caddeler zaten ıslak yollar ıslak
gözlerimi sorarsan o zaten ıslak
yağma boşuna uğraşma ey yağmur
senin ıslatabileceğin hiç birşey yok
bedenim ıslanır ama inan aldırmam
sevda gözyaşıdır aslında beni ıslatan
yağ...
ne o ağlıyor musun gözlerim yaşla doldun
bence ağlama değmez inan o vefasıza
ne o kalbim arsızdın şimdi ne oldun
boşver kapa sende kapını o insafsıza
çarpsan da onun için o artık gelmeyecek
bilmez misin giden sevgililer artık dönmez
ağlayacak olsan gözyaşını silmeyecek
yinede bilirim...
nafile ümitsiz boşuna bekler bu gönlüm
dönmezsin bana sevginle geçse de ömrüm
seni delice seven kalbim boşuna bekler
bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler
bekleme ey gönlüm sevdiğin hiç dönmeyecek
sevsen de sen onu o seni hiç sevmeyecek
ağlayacak olsan gözyaşını silmeyecek
ne kadar...
mutluluk bazen iki damla gözyaşında saklı
bezende söylenen o güzel iki kelimede belki de
seven bazen küsüyor sevilene ne kadar haklı
sevmek güzel duygudur sonu da güzel ilki de
ne güzel bir duygudur ki anlam veriyor hayata
onsuz hayatı düşünmenin hiçbir anlamı yok
sensiz sevginsiz bu...
korkulu bir sevdadır dediler senin sevdana
her akşam uyumak istedim hiç uyanmazcasına
o öyle bir hastalıktır ki dediler sakın bulaşma
tüm bedenimle kendimi verdim sana ve sevdana
korkulu rüyayla yaşıyorum şimdi doğruda
seni kaybetmenin korkulu rüyasıyla yalnızca
hasta oldum ama...
kaldın mı bir başına sevdalı gönül
yine gelmedi bak özlemle beklediğin
üzülme belki de beklemekmiş kaderin
ümitsiz yaşanmaz bir gün gelir belki sevdiğin
gelmeyecek deseler de onu beklemeyecek misin
sanmam çünkü sen onu gerçekten seviyorsun
özlemiyle işlemiş bir kere senin içine
yaralıda...
hayal kurup gökyüzündeki yıldızlara baktın mı
ben çok baktım inan gördüğüm tek şey sendin
denize bakıp sevmek nedir diye hatırladın mı
dalgalarla sevgi olup kıyılara vuran sendin
yağan yağmurla tenime dokunan sanki sendin
ıslandığımı düşünmeden yürüyordum koşmadan
sanki yağmurla beni...
Gülmedi şu bahtım gülmedi gitti
sevdiğim bana hep eziyet etti
neydi suçum tanrım düştüm bu derde
aşk mutluluk doluymuş hani nerde
ümitler karardı mavi dünyamda
sevgi denen şey kalmadı hülyamda
bomboş bir kalple yaşıyorum şimdi
aşkı icat eden acaba kimdi
seven böyle boynu bükük mü kalır...
hatırlar mısın seninle ilk tanıştığımız günü
çocuklar gibiydik oyun arkadaşı bulmuş gibi
bilemedim bu oyunun hayat oyunu olduğunu
kaptırmıştım artık kendimi oyunun akışına
önce anlam veremedim oyun oynuyoruz sandım
bir baktım ki oyun değil bu aşık olmuşum çoktan
sanki dünyada başka...
gözlerim gördü gönlüm sevdi bir kere seni
bu aşk gün geçtikçe daha da sarıyor beni
o güzel gözlerin hayat veriyor dünyama
tavrın engel oluyor sana birşey sormama
seni uzaktan sevmek teselli eder beni
içimi bir korku sarar göremesem seni
beni neden böyle üzüyorsun anlamıyorum
artık anla...