mektuplar

Hz. Ömer (r.a.) kimdir? Adaleti ile tanınan halife; Hz. Ömer’in (r.a.) kısaca hayatı. Hz. Ömer (r.a.) Kureyş kabilesinin Benû Adiyy kolundan olup nesebi, büyük atası Ka’b ibn-i Lüey’de Peygamber Efendimiz’in temiz nesebleriyle birleşir.[1] Hz. Ömer (r.a.) Fil Vak’ası’ndan on üç sene sonra...

1845'te Eskişehir Ticaret Lisesi'ni bitirdi. Osmanlı Bankası ve Türkiye İş Bankası'nda çalıştı. 1977'de İş Bankası Halka İlişkiler Müdür Yardımcılığı görevinde iken emekliye ayrıldı. İstanbul'da kendi adını taşıyan bir sanat galerisi kurdu. Bir süre yayıncılık yaptı ve Akbank Genel...

Ne Olacakk Halimm Sen bu satırları okurken ben cok uzaklarda olacağım... Böyle başlardı bütün bildiğimiz mektuplar, Biliyormusun? Bu ikimizin hikayesi, Şu anda nerdesin, ne yapmaktasın; Bildiğim yerlerdemisin yoksa hiç görmediğim bir evin penceresinde mi, Sevdiklerin özlemi sardımı nicedir...

Sevgiliye Mektuplar Hadi o kahve gözlerini değdir gözlerime. Biraz bakar mısın buraya? Çok fazla zamanını almak istemiyorum, lütfen… Aslında ömrümü ömrüne katmak istiyorum ama boş ver şimdi bunları. Bakıyor musun? Hadi o kahve gözlerini değdir gözlerime. "Denizin maviliğine inkarsa gözlerin...

Sevgiliye Mektuplar Gel be doğ ömrüme, gün(eş) ol. Ey can Can’ım yok ki hayatım’ı yaşayayım. Zaman dediğin ne ki geçiyor işte. Zamanla geçmiyor sen bil yinede. Doluyor ! An be an doluyor, gönül boşalmayınca gözler doluyor. Hasret doluyor, özlem doluyor. An geliyor anılar anlamsızlaşıyor...

5 Yürek Yanarsa Titrer Gül Üşürse Yürek Yanarsa Titrer Gül Üşürse Git gide kirletiyorlar gökyüzünü Anne umutları da tüketiyorlar hep beraber, sevgileri de dillerinde en ince yalanlar, süslü ve sisli yüzleriyle soğuk yüreklerinde ne acıma ne sevgi kimin eli kimin cebinde kimin eli kimin...

Kendimi o kadar yalniz okadar sensiz hiss ediyorum ki.Gunler,aylar,saatler su gibi akip gidiyor.Yaz bile geldi.Sense hala donmedin.Kisha nefret ediyorum.Chok shukur bitti.Ishte yaz.Her sabah gun ishigi penceremden icheri suzuluyor ve ben her sabah kirlanqichlarin nesheli sesiyle...

Senden arda kalan yıkıntılar arasındayım... Yar gitti arkasına bakmadı, ağlamaklıyım! Be günle yaşamıştık, neler paylaşmıştık, bu kadar kolay mıydı sevgili terketmek! Ah sevgili(!) Sen benim her şeyimdin, benim sevdiğimdin, çok severdin hani, nasıl da gittin. Öksüz çocuklar gibi beni nasıl...

Tek dünyam tek umudum tek gelecegim tek kaderim ve tek mutlulugumsun sen benim.. hayatimi hayatina adadadigim tek yürek tek can sensin belalim yarim.. sana hergün dünyam diyorum .. cünkü dünya bana ne kadar uzaksa sende bana o kadar uzaksin.. seni her yilin yazi her yilin kisini görebilmek...

Yağmur damlaları saçaklardan sarkarken gönüllere,puslu bir havanın kasvetinde yazıyorum bunları sana… Uykusuzluğun verdiği delilik zamanlarında gözlerimin altında ki morluklar kadar yoksun düşlerimde.geçmişin şimdilere döndüğü zamanlardır bende ,zamanın durduğu an ve başlarım yazmaya...

Gene aynı yerden yazıyorum sana... Sen aynı yerde misin bilinmez. Sevgilim gidişinin arkasından aylar geçti, yıla döndü. Belki geleceksin diye bekledim. Gelecek misin? Giden unutulurmuş bebeğim.. Ben unutamadım, gidişinden sonra çok ağladım, sensizliğe dayanamadım, sensizlikte yandım...

böylesine severken seni Seni böylesine severken yokluğunu düşünmek kahrediyordu beni. Aramzıdaki mesafe umrumda değildi. Uzakte da olsan sen her zaman benimleydin. Yemekyerken, müzik dinlerken, yatağıma uzandığımda yanımdaydı hayalin. Artık senden başka bir şey düşünemez olmuştum...